Death Valley, Las Vegas en nationale parken

Bucket list items afgestreept:

* De hitte in Death Valley ervaren
* Geld gewonnen in Las Vegas (12 dollar, woo!)
* Hotels bekeken op The Strip
* Naar Hot Topic geweest
* Monument Valley gezien
* In een helicopter over de Grand Canyon gevlogen

Je beseft niet hoe snel de buitentemperatuur kan veranderen binnen een paar uur, totdat je van de kou in Mammoth Lakes naar de hitte in Death Valley gaat. 's Ochtends zit je te bibberen in je korte broek met een graad of 8 en 's middags is het zo heet dat je niet langer dan 5 minuten in de zon kan staan zonder te verbranden met een temperatuur van 43 graden.
Mammoth Lakes is een luxe ski resort boven in de bergen die bijna helemaal gemaakt lijkt te zijn van hout en waar binnen allemaal hoekjes gecreëerd zijn met leren stoelen waar je in weg zakt en overal knetterende haarvuren. Hoewel er nog geen sneeuw lag, vroor het 's nachts al wel. In september kan het daar namelijk al beginnen te sneeuwen. Als je dan een paar uur later in de woestijn bent, is dat wel even wennen, maar ook daar is het weer heel mooi. Je kan kilometers ver kijken en je ziet niets anders dan een dorre grond met stenen en droge bosjes.

En dan, nadat je een middag in Death Valley hebt doorgebracht en de schemer is ingevallen, rij je door het dorre landschap en zie je opeens een baken van licht verschijnen in de verte. Las Vegas! 's avonds over The Strip rijden, de bekendste straat van Vegas met alle grote hotels, is een grandioze ervaring die je zelf moet beleven om echt de sfeer te proeven. Je hoeft je er geen seconde te vervelen en dat heb ik ook zeker niet gedaan. Er zijn zoveel dingen om te doen en te beleven dat 1 dag gewoonweg veel te kort is om alles mee te maken. Ik heb 12 dollar gewonnen door wat rond te klooien met een fruitautomaat (erg leuk natuurlijk), de verzameling kostuums, krantenknipsels, handtekeningen etc. bekeken die ze tentoonstellen in het Hard Rock Cafe, binnen gekeken bij de meeste beroemde hotels (wauw!) en me vermaakt met alle straatartiesten, chippendales, show girls en live bands in Fremont Street. Hoewel ik veel mooie plaatsten heb gezien en leuke dingen heb meegemaakt, kan er tot nu toe niks aan Vegas tippen en ga ik hoe dan ook nog een keer terug. Een aantal reisgenoten waren blij dat we na een dag weer weg gingen, maar of het nu positief of negatief is, niemand kan ontkennen dat je Las Vegas niet snel vergeet.

Een dag later reden we 's ochtends vroeg weg en zaten we een paar uur later midden in de natuur. Eerst met een beetje tegenzin, want ja...ze hadden mij wel in Las Vegas achter mogen laten, maar als je dan de indrukwekkende nationale parken bezoekt, moet je toch toegeven dat dat ook wel weer indrukwekkend en de moeite waard is. Vooral Bryce Canyon en Monument Valley, dat in het Navajo reservaat ligt en waar vele western films zijn opgenomen, waren erg mooi om te zien.

Alle parken die we hebben bezocht waren elk op een andere manier indrukwekkend, maar als je dan na een paar uur rijden uit de bus stapt, door de bomen loopt en opeens de Grand Canyon aan je voeten ziet liggen, was dat toch allemaal maar een opwarmertje voor het echte werk. De Grand Canyon is zo ongelooflijk groot (400 km in lengte) dat het bijna niet te bevatten is. Zelfs in een helicopter zie je maar een klein stukje.

Het valt hier erg op dat Amerikanen over het algemeen heel erg open, vriendelijk en geïnteresseerd zijn in alle mensen om hun heen. En die openheid straalt over op praktisch iedereen, waardoor er overal een hele ontspannen sfeer hangt. Zo heb ik bijvoorbeeld al hele leuke gesprekken gehad met een Amerikaan met een grote snor in de bus in Las Vegas, met een Amerikaanse tijdens een fotostop terwijl we allebei uitkeken over de machtige Bryce Canyon en met een Belgische jongen terwijl we in het pikkedonker van een grote rotsformatie naar beneden liepen waar we vanaf de top naar de zonsondergang hadden gekeken. Hij deed dezelfde reis als wij, maar dan in omgekeerde volgorde en in tenten in plaats van in hotels. Zo konden we elkaar vertellen wat ons nog te wachten stond. Dat soort spontane momenten en gesprekken maak je normaal gesproken niet vaak mee, maar hier spreken mensen je zomaar aan. In het begin is dat wennen, maar het geeft echt meerwaarde aan de reis en maakt het heel bijzonder.